01 Aralık 2012

Bambaşka Zamanlarımızda, Yeniden Bekleriz, Prof. Delmonico…

Dünya Organ Nakli Derneği Başkanı Prof. Dr. Francis L. Delmonico, kimsenin bilmediği bir nedenle 3,5 yıldır cezaevinde tutuklu bulundurulan Prof. Dr. Mehmet Haberal'ı ziyaret etmek için 17 Kasım 2012 tarihinde ülkemize geldi.

Türkiye'nin Atatürk kuşağı temsilcisi birkaç sanatçımız yanısıra tıp dünyasındaki uluslararası başarılarıyla kendi de bir "ulusal gururumuz" kimliğine sahip olan Prof. Dr. Mehmet Haberal, Dünya Organ Nakli Derneği Başkanı Prof. Delmonico'yu, ülkesinin geleneksel evsahipliği anlayışıyla ve kendine özgü dostseverliğiyle karşılayamadığı için çok üzgündü. Prof. Delmonico İstanbul'a bu kez iki ayrı kimliğiyle geldi.

Dünya Organ Nakli Derneği Başkanı kimliğiyle Prof. Haberal'la derneğin geleceği konusunda görüşmek, onun tavsiyelerini almak istiyordu.

Dost kimliğiyle ise, dört yıla yakın bir süre özlemini çektiği ve "ömür boyu dostum" dediği "tutsak kahramanlarına, meslektaşlarının gönderdikleri dayanışma duygularını iletecekti. Bu iki görevini yerine getirebilmek için de. "cezaevine girmesi" gerekiyordu. Atatürk Havalimanında uçaktan indiğinde yarın gideceği yeri bilmesine karşın mutlu bir tebessüm vardı dudaklarında. Çünkü iki görevini de yaparken. "Mehmet"le buluşacağını biliyordu.

Fakat ertesi gün bir saat süren görüşme sonrası cezaevinden ayrılırken, habercilere söyleyecek söz bulamadı, tüm duygularını ve hatta yargısını, tek tümcede özetlemekle yetindi: "I'm grieving" dedi. İngilizce'de genellikle ölüm olayları üzerine "derin üzüntü içindeyim" anlamında kullanılan "grieve" sözcüğünün galiba en hafif anlamı. "Kederler içindeyim"dir.

Umarız ve dileriz hiçbir kişi, yaşamının herhangi bir döneminde, evine ya da ülkesine gelen "ağır" bir konuğuna hakettiği düzeyde saygı ve sevgi gösteremeyen bir evsahibinin utancını yaşamasın.

Biz ülkemizde o gün, 17 Kasım günü. bu utancı, Dünya Organ Nakli Derneği Başkanı Prof. Dr. Francis L. Delmonico'nun karşısında yaşadık. Kentlerarası yolların sağındaki solundaki gökdelenlerimiz de...

Alışverişlerimizde para yerine kullandığımız banka kredi kartlarımız da... Ellerimizden düşürmediğimiz cep telefonlarımız da... Hiçbiri, hiçbiri yeterli olamadı o gün, Prof. Delmonico'nun karşısında duyumsadığımız utancımızı hafifletmeye.

Hiçbirinin, hiçbir katkısı olamadı "yurdum insanımız"ın uygar insan olduğunu kanıtlayabilmemize... Çok "zamansız bir zamanımız"da gelmişti çünkü konuğumuz.Çok uygunsuz bir durumumuzda yakalamıştı bizi.

Pardon. Prof. Delmonico, Bu gelişinizi saymıyoruz. Yeniden bekliyoruz sizi... Bambaşka zamanlarımızda, bambaşka durumlarımızda, yeniden görüşmek istiyoruz sizle...*

Etiketler:, ,

YASAL UYARI: Bu sitede yer alan tüm içerik, METE AKYOL'a aittir. METE AKYOL'un yazılı izni olmadan, bu içeriğin kopyalanması, imzalı veya imzasız kullanılması, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Menu Title